Usandım hayatın keşmekeşinden,

Kendimden bu gece kaçtım dağlara.

Dumanlı göğsüne başımı koydum,

Bütün sırlarımı açtım dağlara.

Göğe kement attım bulutu tuttum,

Gül dalında ninnilerle uyuttum,

Gönül gurbetinde aşkı unuttum,

Bulurum sanarak geçtim dağlara.

Hakikat şehrinde hayâli gördüm,

Ufukları bir eski bohçaya dürdüm,

Hayata keyfimce nakışlar ördüm,

Süs diye gelinlik biçtim dağlara.

Bitmeyen besteler dinledim ney’den,

Ruhumu geçirdim zorlu deneyden,

Kurtuldum vesvese denilen şeyden,

Kuşlara özendim uçtum dağlara.

Suya kulak verdim nâlemi duydum,

Altıma post diye gölgemi yaydım,

Ferhat’ın yerine kendimi koydum,

Gönül sırlarını saçtım dağlara.

İnsanlar muamma hayat bilmece,

İsyanımı azat ettim bu gece,

Asuman kelime, yıldızlar hece,

Huzur aramaya göçtüm dağlara.

İbrahim SAĞIR