Öyle elin içinde değme benim dalıma

Ben duvara toslamış yıkılmışım

Hâlden bil

Aklım uçtu uçacak taş döşeme yoluma

Meftunum

Saçlarına takılmışım

Hâlden bil

Ne diye olur olmaz bana tepeden baksın

Gören tahtaya vursun

Adım Nursuz’a çıksın

İşi kötüye giden suçu üstüme yıksın

Issızım

Kabuğuma çekilmişim

Hâlden bil

Kusur mu dış kapında gönüllü bende olmak

İki eli göğsünde ve başı önde olmak

Hep gözleri gölgende hep ruhu sende olmak

Sinmişim

Eğilmişim

Bükülmüşüm

Hâlden bil

İnsanın şansı yaver gitmez mi tek tük olsun

Reva mı baş gövdeye gövde dize yük olsun

Boğuştuğu her bela boyundan büyük olsun

Yılmışım

Kırılmışım

Dökülmüşüm

Hâlden bil

Hem senden hem kendimden kaçmaktan yorulmuşum

Attığın her taş değmiş kırk yerden vurulmuşum

Yerim yurdum kalmamış

Say ki bir garip kuşum

Fırtınada duldana sokulmuşum

Hâlden bil

Erdal ERCİN